Historie Sint Victorkerk

De katholieken in Waddinxveen werden na de reformatie behoorlijk gediscrimineerd. Kerken moest ze in Boskoop. Maar in 1622 stichtte Cornelis de Jager een eigen statie. Deze priester uit Gouda zocht een goede locatie en kwam na enkele problemen met de baljuw in Noord-Waddinxveen terecht in het gerecht van Bloemendaal. Hij koos voor een lapje grond aan de Goukade, langs de rivier, ten zuiden van het dorp. Hier bouwde hij een pastorie met een kleine kerk aan de achterzijde, zoals dat gebruikelijk was in een tijd waarin het katholieke geloof was verboden en de priesters werden vervolgd. In de kerk plaatste hij een oud Gouds beeldje, dat in Waddinxveen diverse wonderen verrichte. Dit trok natuurlijk ook extra bezoekers aan. Dit kerkje werd in de 18de eeuw nog uitgebreid, maar het werd steeds weer te klein.

In de 19de eeuw bestond circa 40% van de bevolking uit katholieken, maar was ook het armste deel. Uitbreidingen of nieuwbouw kwamen daardoor niet van de grond. Het lukte pastoor Quant in 1880 toch om voldoende geld bij elkaar te krijgen. En in de trend van de tijdgeest besloten de pastoor en de bisschop, dat op het bleekveld naast de kerk in 1880 een nieuwe neogotische kerk werd gebouwd. En wel verkeerd om! Het altaar staat op het westen gericht zodat de toren trots aan de Gouwezijde staat en goed is te zien.

Dit gebouw bestaat nog steeds, al is in de loop van de tijd het interieur wel gewijzigd. In 1904 werd een schitterend hoogaltaar gebouwd en in de loop van de jaren kregen steeds meer meubels en beelden hun plaats. Ook kreeg Onze Lieve Vrouw van Waddinxveen een eigen kapel en een eigen altaar. In 1964 werd alles op het priesterkoor verwijderd en vervangen door een sober altaar voor het tabernakel en een modern vieringaltaar. Maar dit werd te sober gevonden  en vervangen in 1995 door het huidige sacramentsaltaar in neogotische stijl. Ook werden en worden de nog resterende meubelstukken en beelden weer teruggeplaatst.

Door de groei van het dorp na de Tweede Wereldoorlog groeide het aantal katholieken, maar niet genoeg om een nieuwe parochie te stichten. Daar was ook geen geld voor. En toen besloot pastoor Saulenn om een samenwerking aan te gaan met de gereformeerde kerk. Samen werd in 1969 een nieuwe kerk gebouwd, de Ontmoetingskerk. Uniek in Nederland door de samenwerking. Maar door het krimpende aantal kerkgangers werd de tweede kerk overbodig, zodat alleen de Sint Victorkerk nu in gebruik is door de geloofsgemeenschap.

Bij de laatste grote verbouwing in 2011 werd de sacristie verplaatst naar een kleinere ruimte rechts van het priesterkoor. De ruimte van de voormalige sacristie werd opgenomen in de toegangshal naar de nieuwbouw, een eigentijdse multifunctionele gemeenschapsruimte: de Victorzaal.