Wat waren we in 1982 als parochie blij toen we in dit mooie nieuwe intieme kerkgebouw de H. Eucharistie mochten gaan vieren. Ook was er nu een vaste plek met een mooie Voorhof voor een gezellig samenzijn en het drinken van koffie/thee na de vieringen en repetities van de diverse koren. De voorafgaande periode hadden we acht jaren gekerkt op drie verschillende locaties: in een houten noodgebouw aan de Dunantsingel, in de Gereformeerde kerk aan de Turfmarkt en in de kapel op de hoek van Klein Amerika en de Karnemelksloot. Dit alles na de sluiting van de Kleiwegkerk en de verkoop van de Gouwekerk aan Johan Maasbach. Pastoor van Bergenhenegouwen was onze eerste pastoor. Daarna waren pastoor Verhoeven en Lansbergen onze pastores. Het was een bloeiende gemeenschap, de kerk was altijd goed gevuld. Vieringen waren er op zaterdagavond en op zondag om 10 uur. Er waren veel activiteiten voor de gemeenschap, maar die ook naar buiten waren gericht. We hadden een fantastisch jongerenkoor o.l.v. Frida en later Annemieke, een meer op het Latijn gericht Cantate Koor en het op het Nederlands gericht Gouda Oostkoor. Later kwam daar het “middenkoor” Padua bij. Het Rouwen Trouwkoor was samengesteld uit diverse leden van deze koren. Verder was er een actieve Missie en Ontwikkelingsgroep, een diaconiegroep en een bijbelstudiegroep. Tal van initiatieven zijn er vanuit deze gemeenschap ontplooid. Hierbij denken we aan ondermeer het maken van palmpaasstokken en het ronddelen daarvan na de palmpasenviering, het kindje wiegen met Kerstmis, de jaarlijkse zieken- en ontmoetingsdag voor ouderen, de Goudse Voedselbank, de St. Nicolaasviering, diverse schoolvieringen en het maandelijkse ontbijt voor alleenstaanden. Verder werden er vanuit de kerk vieringen georganiseerd in de Baan en in de Irishof (nog steeds). Heel mooi en indrukwekkend waren ook altijd de Eerste H Communieen Vormselvieringen. Ook waren we gastvrij voor vieringen van de regionale Filipijnse gemeenschap. Verder zijn er vier priesterroepingen geweest. Tot op de sluitingsdag zijn groepen actief geweest met de zorg voor het gebouw, de omgeving en de vieringen (kosters, lectoren, koren, bloemengroep, schoonmaakgroep, tuingroep). Na het opgaan van de zelfstandige parochiegemeenschap in de geloofsgemeenschap Antonius van Padua en later in St. Jan de Doper zijn vele speciale vieringen en activiteiten naar de St. Josephkerk gegaan. Ook de aanvangstijdstippen van de vieringen werden ongunstig en wisselend: het afgelopen jaar zelfs van zondagochtend 9 uur naar zaterdag 17.00 uur. Al met al had dit op termijn tot gevolg dat de parochiegemeenschap minder vitaal werd (minder kinderen, jongeren en jonge ouders). Aan het eind van de zomervakantie van 2019 werd er aan de kerkgangers meegedeeld dat er sprake was van een voorgenomen besluit om de kerk te sluiten. Voor velen was dit een grote schok, omdat dit gebeurde zonder ruggespraak met de locatiegemeenschap. Vanuit het Gouda Oostkoor met ondersteuning van bijna alle actieve kerkgangers is er een plan voorgelegd om toch de kerk open te kunnen houden. In het kort kwam dit op het volgen de neer: afwisselend in zowel de St Joseph Kerk als de OLV- Hemelvaarkerk een viering op zondag om 10 uur (eerste en derde zondag van de maand in de ene kerk; de andere datums in de andere). Dit voorstel zou minder beslag leggen op het pastorale team en de voorgangers en zouden er per viering meer kerkgangers aanwezig zijn. Wanneer beide locatiegemeenschappen intact blijven, blijven vrijwilligers bovendien meer betrokken. Een kerksluiting leidt meestal tot minder betrokkenheid en verlies van vrijwilligers. Op termijn zijn de kosten voor de OLV Hemelvaartkerk lager (onderhoud, verwarming, e.d.) dan die van de H. Josephkerk. Het aantal effectieve zitplaatsen is in beide kerken ongeveer gelijk. Wij vragen ons dan ook af of op termijn een relatief duur gebouw als de St. Joseph kerk kan worden behouden. Binnen twee weken hadden er 130 betrokken kerkgangers een handtekening gezet onder dit voorstel. Veel meer mensen hadden nog willen tekenen. Er zijn geen handtekeningen verzameld tijdens de zaterdagmiddag- en donderdagochtendvieringen en tijdens de maandelijkse ontbijtbijeenkomst. Maar dit voorstel moest dermate snel worden aangeboden aan de locatieraad, het parochiebestuur en het bisdom dat het niet meer is besproken tijdens de hoorzittingen en werd zonder discussie terzijde geschoven. Een gemiste kans. Nu, 1 ½ jaar later na de eerste mededeling is de OLV-Hemelvaartkerk per 1 februari jl. officieel onttrokken aan de eredienst waarbij ook nog eens weinig kerkgangers aanwezig waren vanwege de coranapandemie en er daardoor bovendien geen koor was.
Jammer dat het zo is gelopen en dat er niet kon worden gewacht tot het moment waarop het op een normale manier bij elkaar komen weer mogelijk zou zijn, zodat we op een waardig wijze afscheid hadden kunnen nemen van dit mooie intieme kerkgebouw, waaraan iedere kerkganger positieve herinneringen heeft.
Elselien van Diffelen, Nel Kalmeijer, Anne-Lies Risseeuw, Ria van Rhijn en Piet Rijk
Naschrift Locatieraad Gouda:
We merken dat veel parochianen die zich verbonden voelen met de OLV Hemelvaartkerk boos en/of teleurgesteld zijn over het besluit deze kerk aan de eredienst te onttrekken. Dat blijkt ook uit bovenstaand artikel. Het artikel gaat echter voorbij aan een aantal momenten waarop alle parochianen de mogelijkheid is geboden in gesprek te gaan met bestuursleden en de pastoor. Slechts zo’n twintig personen hebben de moeite genomen daarvan gebruik te maken. In die gesprekken is toegelicht waarom er ondanks de aangedragen argumenten andere keuzes zijn gemaakt. Het gestelde dat het beschreven voorstel zonder discussie terzijde is geschoven berust derhalve op de perceptie van de scribenten. O.a. is toegelicht dat er naast een kerkgebouw kantoorruimtes nodig zijn om alle activiteiten niet allen voor de locatie Gouda, maar voor de gehele parochie te faciliteren. Ook zijn oproepen gedaan om meer vrijwilligers betrokken te krijgen bij alle activiteiten. Dat heeft slechts een paar positieve reacties met inzet voor de korte termijn opgeleverd, hetgeen het beeld definitief heeft bevestigd dat de vitaliteit van deze gemeenschap nog slechts een beperkte horizon had.
Inclusief alle voorbereidingen heeft het proces twee en een half jaar geduurd. Het bisdom heeft nauwgezet toegezien op de zorgvuldigheid, hetgeen ook bleek tijdens de hoorzitting afgelopen november, waarvan het verslag integraal beschikbaar is gesteld. Ook wij betreuren het dat de sluitingsceremonie slechts door een beperkt aantal parochianen kon worden bijgewoond en dat koren en andere vrijwilligersgroepen geen goed afscheid hebben kunnen nemen van het kerkgebouw. Het besluit toch niet langer te wachten met de onttrekking aan de eredienst is mede ingegeven door de verwachting dat de coronaperiode nog wel een geruime tijd zou kunnen voortduren en op het einde daarvan wilden we niet wachten.
Frank Marcus, wnd voorzitter locatieraad Gouda