In dit reisverslag delen we onze ervaringen van de bedevaart naar Lourdes. Dagelijks zullen we dit bericht aanvullen met nieuwe belevenissen en indrukken. Lourdes is een prachtige stad waar Maria centraal staat en waar we de gelegenheid hebben om ons geloof te vieren en te delen met anderen. We hebben al een bijzondere mis bijgewoond, kerken en kapellen bezocht en deelgenomen aan een processie met pelgrims uit verschillende landen. Lees verder om meer te weten te komen over deze inspirerende bedevaart.
30 april
Vroeger was deze dag bij ons bekend als Koninginnedag, in Lourdes is het dat elke dag. Maria is immers tot koningin gekroond van hemel aan aarde, en zij staat in Lourdes centraal. Na de reis op zaterdag, werd dit de eerste volle bedevaartsdag op de plaats van bestemming. Na het ontbijt wandelden we naar de mis waarin kardinaal Eijk voorging en die plaatsvond bij de grot waar Maria 165 jaar geleden is verschenen aan Bernadette. Er waren veel priesters en diakens rond het altaar verzameld, een bijzonder gezicht en een viering op een heel bijzondere plek. Omdat de mis werd uitgezonden via de Nederlandse televisie, kregen velen al bij de koffie na afloop app-jes van de thuisblijvers. Leuk! In de middag volgde een nadere kennismaking met de vele kerken en kapellen, en liepen we langs de kraantjes voor het tappen van Lourdeswater en de plaats waar we een kaarsje kunnen opsteken. Daarna volgde een processie waarin het heilig sacrament vanaf een plaats tegenover de grot, langs het hoge Mariabeeld centraal op het heiligdom, naar een grote ondergrondse kerk werd gebracht. Het was een lange stoet van pelgrims uit allerlei plaatsen in Nederland, Duitsland, Zwitserland en Frankrijk. Aan hun vaandels kon je zien van waar precies: een kleurrijk gezicht. En daarna in de kerk een indrukwekkende viering van aanbidding en zegening met het Allerheiligste. Verstilling, het kleurrijk vieren van het geloof en dat delen met elkaar. Bijzonder en bemoedigend, en dat is waar deze bedevaart ook voor bedoeld is.
1 mei
Eerste dag van de Mariamaand.
De start is zoals gewoonlijk lekker vroeg. De eucharistieviering is in de ondergrondse Pius X met alle Nederlandse pelgrims en de bisschop, mooie muziek en koorzang. Tijdens de viering doen een zusje en broertje de 1e H Communie. Hoe bijzonder is dat?)
Tijdens de preek komt het water in al zijn vormen naar voren: het Lourdes water, de regen op de aankomst dag, het water van de grot, de tranen van verdriet of geluk, het bier, de wijn, de cappuccino met slagroom.
Daarna gaan we met alle 1300 pelgrims op één foto. Hoe bestaat het? Na de lunch is er een stadswandeling o.a. over de begraafplaats waar de familie Soubirous begraven ligt. We lopen samen met een andere groep van ons hotel, die wat assistentie nodig heeft.
De viering van barmhartigheid met zang van het jongerenkoor was ontroerend. Nog langs de kraantjes en een kaarsje branden.
‘s Avonds de lichtprocessie met het verlichte kruis en Mariabeeld en enkele mensen van onze groep in het koor. Een bewogen emotievolle dag. Ave, Ave, Ave Maria.
2 mei
Vroeg op voor degene die mee gaan naar de baden voor een wasritueel. Een paar gaan al vooruit en een aantal gaan met elkaar iets later. Als om 8.30 uur de hekken open gaan staan er al heel veel mensen. Het is lang wachten om binnen te mogen gaan (oefening van geduld). Het is geen bad ritueel zoals voor Corona, maar wel een heel mooi was ritueel. Vriendelijke dames leggen uit wat de bedoeling is en zij begeleiden ons.
Daarna is er om 10 uur een viering in de Bernadettekerk, waar gesproken en gelezen wordt over het fundament waarop men bouwt. Jezus Christus geeft ons dit fundament. Dan volgt er een groepsfoto waar mgr. Eijk, die toevallig kwam aanlopen, ook opstaat.
Na de lunch gaan we met een deel van onze groep het 2e deel van onze stadswandeling maken. Eerst naar een museum waar boven heel grote heiligen beelden staan. Beneden een winkel vol met allerlei souveniertjes. De fabriek die erbij staat en waar de beelden worden gemaakt was dicht. Daarna doorgelopen naar een museum waar een maquette staat van Lourdes uit de tijd dat Bernadette er met haar familie woonde. De molen, de rivier die zij overstak naar de grot waar Maria aan haar verschenen is.
Heel gezellig met elkaar wat gedronken voor we aan de grote Kruisweg begonnen. Diaken Lex Janssen begeleidde ons bij elke statie met teksten en gebeden. Als laatste zongen we met elkaar bij de 15e statie (het lege graf) “U zij de glorie”. Het was een flinke klim naar boven maar heel mooi om dit met elkaar te doen. Daarna liep iedereen rustig naar beneden. We hadden nog wat tijd voor ons zelf voor we met elkaar aan tafel gingen.
Het was wederom een heel mooie, inspirerende, zonnige en ook gezellige dat. Dat laatste kan en mag ook.
3 mei
We startten de dag met de internationale mis in de ondergrondse kerk. Deze viering is bedoeld voor iedereen die op dat moment in Lourdes aanwezig is. De viering is dan ook in verschillende talen te horen. Omdat de Nederlanders de grootste groep zijn op dit moment, gaat onze kardinaal voor.
Voor ons erg fijn want veel is hierdoor in het Nederlands te volgen. Het is een erg indrukwekkende viering.
Vanmiddag waren we opnieuw in de grote, ondergrondse basiliek, nu voor de viering met handoplegging. In deze gebedsdienst o.l.v. kardinaal Eijk en Mgr. Woorts was er voor ieder de gelegenheid om persoonlijk – onder gebed – de handen opgelegd te krijgen door één van de aanwezige priesters of diakens. De helende aanwezigheid van God werd zo heel concreet en kwam tastbaar nabij.
Aansluitend aan deze viering was er voor alle pelgrims een gezamenlijk koffie-moment aan de overkant van de Gave (rivier die door Lourdes stroomt) in de warme lentezon. Angelique zorgde ervoor dat we temidden van de grote groep Nederlandse pelgrims niet vergeten werden.
Daarna ging ieder zijns weegs. Sommigen gingen eens door de grot van Massabielle lopen om daar te kunnen zijn waar de hemel de aarde raakte, ook weer tastbaar nabij. Anderen gingen het stadje in voor inkopen.
Tijdens de avondmaaltijd brandde weer de grote kaars op één van de tafels voor de persoonlijke intenties van alle deelnemers; in een moment van stille aan het begin kunnen we deze intenties telkens bij de Heer brengen. Steeds weer een bijzonder moment.
4 mei
Na een zwoele avond zitten we weer aan de ontbijttafel om de zesde dag van de Bedevaart reis goed te kunnen beginnen. Om negen uur op naar de Rozenkransbaseliek met negentien deelnemers en het gezin van Jan, Linda en de kids voor de eucharistieviering ter ere van de Heilige Bernadette. Een aanbiddende viering aan Maria op voorspraak van Bernadette. Waarna we een klimtocht naar de schaapskooi Bergerie Sainte-Bernadette in Bartrès hebben gemaakt. Eerst een bezoek aan de Ukrainian Catholic Church in Lourdes en daarna ook een bezoek aan de Kerk te BARTRÈS, St Jean Baptiste. Een prestatie voor vele deelnemers. Een mooie plek om onze meegekregen lunch te nuttigen. Na inspanning komt ontspanning, een bakkie doe bij À La Petite Bergère. En dan terug naar “huis” waar we rond vier uur aankwamen. Een heerlijke dag (24 graden) en met een tevreden gevoel.
5 mei
De slotviering werd gehouden in de Bernadettekerk. Na afloop stonden alle priesters, diakens en de bisschop in een soort erehaag de pelgrims op te wachten. Dit voelde als een heel speciaal eerbetoon voor alle pelgrims.
Het grootste gedeelte van deze dag was in te vullen naar eigen inzicht. Nog even de laatste souvenirs kopen, een bezoek aan een museum of een wandeling in de mooi omgeving.
Aan het einde van de middag hadden we onze eigen slotviering waarbij de diaken van onze groep, Lex Janssen, voor ging. We hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om de groep te bedanken. Één van de pelgrims zei het zo mooi: “Het mooiste aan de reis is dat ik er nu zoveel vriendinnen bij heb!”
We wilden als groep nog een paar kaarsen opsteken bij de grot, één voor het herstel van pastoor van Klaveren, één voor Theo en zijn vrouw (die eigenlijk ook mee zouden gaan) en één voor al onze persoonlijke intenties die we als groep daar achter lieten.
En alsof het zo afgesproken was konden we met onze eigen groep door de grot lopen. Vlak na ons ging het hek dicht, dus het voelde echt als een groot geschenk. Zo mooi om op deze manier afscheid te kunnen nemen. Alhoewel…. Meerdere mensen uit de groep weten het nu al: de volgende keer ga ik weer mee! En wij hopen dat u als lezer geïnspireerd bent geraakt om dan met ons mee te gaan.
